kupa

kupa I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. kupapie {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wiele rzeczy zgromadzonych, znajdujących się razem, najczęściej w nieładzie; sterta, stos; również pewna ilość materiału sypkiego leżącego luzem; kopiec, pryzma': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kupa cegieł, odpadków. Kupa piachu, cementu. Zwalić bagaże na kupę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'duża liczba jakichś jednostek, razem zebranych, zgromadzonych; tłum, zgraja, stado, rzesza': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kupa uchodźców, uciekinierów. Kupa owiec, baranów. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'kał, odchody': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dziecko zrobiło kupę. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}kupa II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. kupapie, blm, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'duża ilość, liczba czegoś; wiele, mnóstwo czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kosztowało to go kupę wysiłku. Wymagało to kupy podpisów. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}kupa III {{/stl_13}}{{stl_8}}przysł., pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'dużo, wiele czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Kupa ludzi waliło do drzwi. Kupa zabawy było.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}brać się – wziąć się w garść [w kupę]; do kupy; na kupę; na kupie; trzymać się kupy; w kupie {{/stl_10}}